Γιατί συμμετέχουν τα παιδιά στον αθλητισμό και γιατί αποχωρούν; Ο ρόλος του γονέα

Γ.Σ Αστερας Αγιου Δημητριου

Ο ρόλος του αθλητισμού στην υγιή σωματική και ψυχική ανάπτυξη του παιδιού είναι ένα δεδομένο που όλοι μας γνωρίζουμε. Τι είναι αυτό, όμως, που κάνει ένα παιδί ή έναν έφηβο να θέλει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό και τι είναι αυτό που κάνει ένα παιδί να θέλει να σταματήσει την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό;

Είναι γεγονός ότι τα κίνητρα του καθενός, ενήλικα ή  παιδιού, είναι διαφορετικά σε σχέση με τον αθλητισμό. Έτσι μπορούμε να παρατηρήσουμε ένα παιδί που ασχολείται με κάποιο άθλημα να το κάνει αυτό για λόγους διασκέδασης ή και για δημιουργία φιλικών σχέσεων. Παρατηρούμε συχνά ότι παιδιά εσωστρεφή και ντροπαλά επιλέγουν τα ίδια ή παρακινούνται από άλλους να αθληθούν γιατί γνωρίζουν και ελπίζουν ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορούν να ενταχθούν στην ομάδα των συνομιλήκων περισσότερο ομαλά και λιγότερο απειλητικά. Ο ενθουσιασμός, η εκμάθηση και η βελτίωση των δεξιοτήτων στο αγαπημένο άθλημα ενός παιδιού αποτελεί συνήθως ισχυρά κίνητρα για να ξεκινήσει την ενασχόλησή του με αυτό. Η άσκηση και η υγεία είναι ένας ακόμα παρακινητικός παράγοντας για την έναρξη του αθλητισμού, ειδικά στα παιδιά που αντιλαμβάνονται την ανάγκη αυτή. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι η ανταγωνιστική πρόκληση και η νίκη που προσφέρει ο αθλητισμός είναι ακόμα δύο παράγοντες που μπορούν να ενεργοποιήσουν και να ενθουσιάσουν τα παιδιά και τους εφήβους.

Συνήθως στην όψιμη εφηβεία μπορούμε να παρατηρήσουμε και βαθύτερα ψυχολογικά κίνητρα συμμετοχής σε αθλητικές ομάδες. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν την αντίληψη ενός εφήβου ή και παιδιού περί ατομικής επάρκειας στο συγκεκριμένο άθλημα, τον προσανατολισμό στο στόχο να επιτύχει σε αυτό αλλά και το ενδεχόμενο να αποτελεί η ενασχόληση με τον αθλητισμό μια υγιή αντίδραση και εναλλακτική στο στρες και το άγχος.

Από την άλλη πλευρά, παρατηρούμε πολύ συχνά ότι ενώ η κορύφωση συμμετοχής σε ένα άθλημα είναι στα 10-13 έτη, δεν είναι μικρό το ποσοστό των παιδιών που επιλέγει να αποχωρήσει από αυτό. Οι λόγοι συνήθως ποικίλλουν αλλά κατά κύριο λόγο περιλαμβάνουν το γεγονός ότι το παιδί βρήκε κάποιο άλλο ενδιαφέρον που του άρεσε περισσότερο, την πεποίθηση ότι δεν ήταν τόσο καλό όσο θα ήθελε και το γεγονός ότι δεν του άρεσε ο γυμναστής-προπονητής.

Ο ρόλος των γονέων  θεωρείται πολύ σημαντικός προκειμένου τα παιδιά να έχουν την καλύτερη αθλητική εμπειρία. Η ευχαρίστηση του γονέα από τη συμμετοχή του παιδιού στον αθλητισμό φαίνεται να είναι κάτι που ενθαρρύνει το παιδί και ενισχύει την αντιλαμβανόμενη ικανότητά του αλλά και τη συμμετοχή του σε κάποιο άθλημα. Επίσης, είναι σημαντικό να έχουμε στο νου μας ότι η κατάλληλη υποστήριξη του γονέα προφυλάσσει το παιδί από αγχογόνες εμπειρίες που ενδέχεται να αντιμετωπίσει. Τέλος, η βοήθεια του γονέα στον προσανατολισμό στο στόχο του παιδιού θεωρείται εξίσου σημαντική.

Μαρία Δάρα
Ψυχολόγος