Άρθρο του
Δημήτρη Καλκαβούρα στη σημερινη Gazzetta
Για να πω την αμαρτία μου, η αλήθεια είναι ότι παρακολουθώντας το περυσινό πρώτο εγχείρημα, μέσα από την τηλεοπτική συχνότητα της ΕΡΤ, ζήλεψα τόσο πολύ, που είπα μέσα μου, ότι «του χρόνου δεν το χάνω με τίποτε!»... Ήταν τόσοι πολλοί οι αστέρες του ελληνικού μπάσκετ (σχεδόν όλοι) που πήραν μέρος, ήταν τέτοιο το κέφι, τόσο εορταστικά μπασκετική η ατμόσφαιρα και τόσο κοντά οι θεατές με τους αθλητές. Αν μέσα σ' όλα τα παραπάνω, υπολογίσετε το παρεϊστικο κλίμα μεταξύ παικτών που μέχρι και πριν από λίγο καιρό μάχονταν σαν τα «σκυλιά» στους τελικούς των «αιωνίων» για τον τίτλο αλλά και την πρωτοποριακή διοργάνωση, τότε δεν θα δυσκολευτείτε να αντιληφθείτε γιατί το αποτέλεσμα που βγήκε προς τα έξω, ήταν κάτι περισσότερο από ελκυστικό...
Η εφετινή, δια ζώσης, εμπειρία, όμως, αποδείχτηκε πολύ πιο εντυπωσιακή, έστω κι αν έλαμψαν δια της απουσίας τους, ο Σπανούλης, ο Ζήσης, ο Παππάς, ο Παπαλουκάς (που έδωσαν ξεχωριστό χρώμα πέρυσι) αλλά και ο Κακιούζης, ο Ντικούδης, ο Τσαρτσαρής, ο Παπαδόπουλος και ο Χατζηβρέττας, που στα δύο πρόσφατα Antetokounbros, έδειξαν όχι απλά ότι μπορούν ακόμη να παίξουν, αλλά να σταθούν σε πολύ υψηλό επίπεδο. Σκεφτείτε μόνο τι θα γινόταν αν ο Γιάννης και ο Θανάσης Αντετοκούνμπο αποφάσιζαν τελευταία στιγμή να πάρουν το πλοίο για την Σύρο...
Η μεγάλη διαφορά ήταν ότι το εφετινό LG AegeanBall Festival είχε τα πάντα. Από τον κορυφαίο και πλέον περιζήτητο Ευρωπαίο μπασκετμπολίστα του εφετινού καλοκαιριού, τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς (λίγες μέρες αφότου είχε συμφωνήσει με τους Κινγκς για ένα συμβόλαιο ύψους 36 εκατομμυρίων δολαρίων στο ΝΒΑ), μέχρι τον παίκτη-«θρύλο» του ευρωπαϊκού μπάσκετ, Δημήτρη Διαμαντίδη κι από τον αρχηγό της Εθνικής ανδρών και νταμπλούχο με τον Παναθηναϊκό, Γιάννη Μπουρούση, μέχρι την ομόλογό του στις γυναίκες, την επονομαζόμενη και ως «θηλυκό Γκάλη», Εβίνα Μάλτση, που στα 39 της χρόνια οδήγησε την Ελλάδα στις 4 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης κι αναδείχτηκε στην καλύτερη πεντάδα του Ευρωμπάσκετ.
Παρών ήταν ο «σοφός» της προπονητικής, Ντούσαν Ίβκοβιτς, οι πρωτοκλασάτοι διεθνείς του Ολυμπιακού (Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Μάντζαρης και Αγραβάνης), οι 3 φορές πρωταθλητές Ευρώπης, Κώστας Σλούκας και Κάϊλ Χάϊνς, ο καταξιωμένος και επανακάμψας στον Παναθηναϊκό, Ίαν Βουγιούκας, οι καθιερωμένοι στην Α1 Κατηγορία, Παναγιώτης Βασιλόπουλος, Βασίλης Καββαδάς, Γιάννης Αθηναίου, Γιαννούλης Λαρεντζάκης, Απόλλων Τσόχλας και ο πρωταθλητής της Α2 με τον Πανιώνιο, Βαγγέλη Σακελλαρίου... Και φυσικά ο μεγάλος οικοδεσπότης, Γιώργος Πρίντεζης, που με την απλότητα και την ταπεινότητα που τον διακρίνει και την αρωγή των υπολοίπων συνδιοργανωτών, φρόντισαν κάθε λεπτομέρεια με τέτοιο τρόπο, ώστε να παρουσιάσουν ένα θέαμα, που άφησαν κάτι περισσότερο από ενθουσιασμένους όλους τους λιλιπούτειους μπασκετόφιλους, που ρούφηξαν κάθε δευτερόλεπτο τους μπασκετικού υπερθεάματος.
Παρά τον αφόρητο καύσωνα και την άπνοια που επικρατούσε στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, το κεντρικό γήπεδο που στήθηκε στην πλατεία μπροστά στο ιστορικό δημαρχείο της Ερμούπολης, έσφυζε από ζωή και από μπασκετικό παλμό. Με τις κερκίδες γεμάτες από νέους και νέες που αδημονούσαν να θαυμάσουν από κοντά τα ινδάλματά τους και να απολαύσουν όμορφες μπασκετικές στιγμές, το σκηνικό ήταν ιδανικό και σίγουρα βοήθησε και τους παίκτες να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό, όχι μόνο μέσα στις τέσσερις γραμμές αλλά κυρίως έξω απ' αυτές. Στις κοινωνικές τους συναναστροφές με τον απλό κόσμο κατά τη διάρκεια της 3ήμερης παραμονής τους στην Σύρο.
Λόγω της συμμετοχής του γιου μου στην 3η κατηγορία του τουρνουά, όλες αυτές τις μέρες, μαζί και με άλλους μπαμπάδες, είχαμε τη χαρά να περάσουμε πολλές ώρες με τα παιδιά μας και να γίνουμε δέκτες πολυάριθμων ερωτήσεων και συμπερασμάτων, γύρω από τους προβεβλημένους μπασκετμπολίστες, τους οποίους, οι πιτσιρικάδες, είχαν την τύχη να γνωρίσουν από κοντά, να μιλήσουν μαζί τους, να τους συναντήσουν στην παραλία και να τους «χαζέψουν» σε πολλές από τις στιγμές της καθημερινότητάς τους.
Δώστε βάση, πάρτε μία ιδέα γύρω από το τι έγινε το Σαββατοκύριακο στη Σύρο και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
«Καλά πως είναι δυνατόν να παίζουν στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό, να μάχονται στο πρωτάθλημα, το Κύπελλο και την Euroleague και να είναι τόσο φίλοι, κάνοντας τόσο πολύ παρέα έξω από το γήπεδο;»
«Πόσο φοβεροί τύποι είναι οι μπασκετμπολίστες; Δεν έχει αρνηθεί κανείς τους αυτόγραφο και φωτογραφία, μας μιλάνε, μας γελάνε, σε λίγο θα γίνουμε και φίλοι...»
«Τι συμπαθητικός που είναι αυτός ο Χάϊνς και πόσο ταπεινός μπορεί να είναι ο Μπογκντάνοβιτς, που από την κορυφή της Ευρώπης και το ΝΒΑ στο οποίο θα παίζει από του χρόνου, έρχεται στην Σύρο και το διασκεδάζει κι από πάνω;»
«Τι ψυχούλα είναι από κοντά ο Μπουρούσης, πόσο πλακατζής ο Παπανικολάου, τι computer είναι ο Σλούκας, πόσο γυμνασμένος είναι ο Παπαπέτρου, τι ήσυχος κύριος είναι ο Βουγιούκας και πόσο παιχτάρα μπορεί να είναι η Μάλτση, για να στέκεται στο ίδιο επίπεδο με άνδρες-αθλητές αυτού του βεληνεκούς;»
«Πόσο πολύ μπορεί να αγαπάνε όλοι τον Πρίντεζη, για να έρθουν τόσο μεγάλα ονόματα στο νησί μας και τι ωραίος, άνετος κι αυθεντικός τύπος πρέπει να είναι ο Γιώργος, για να κάνει πρόταση γάμου στην καλή του, από μικροφώνου και μπροστά σε τόσο κόσμο;»
«Μπαμπά, να σου πω κάτι... Θέλω να ασχοληθώ με το μπάσκετ! Θέλω να γίνω μπασκετμπολίστας, όχι μόνο γιατί μου αρέσει το άθλημα, αλλά γιατί όλοι στο μπάσκετ είναι μία οικογένεια και περνάνε ωραία! Μου υπόσχεσαι ότι θα ξανάρθουμε του χρόνου στη Σύρο; Εγώ σου υπόσχομαι ότι έως τότε, θα είμαι και καλύτερος μαθητής και καλύτερος παίκτης...»
Υπάρχει μεγαλύτερο κέρδος;
